MOUNT TARANAKI NEW PLYMOUTH ma. 3 dec. 2012
Door: Jeanneke
Blijf op de hoogte en volg Hans en Jeanneke Callaars
03 December 2012 | Nieuw Zeeland, New Plymouth
Niet te geloven dat na zo'n regenval de volgende ochtend zo stralend zonnig is. 19 graden geeft de thermometer al aan om 09.00uur. Vanuit de tuin is Mount Taranaki duidelijk zichtbaar en dus gaan we er heen.
In Egmont village aangekomen lag de top gehuld in een dikke grijze smogwolk. Bij het infocentrum informatie opgedaan en toen op stap.
Wij kozen de Veronica walk loop, die liep rond en kwam je altijd op hetzelfde punt terug. Na 10 min, bereikte we het Arthur Hamilton Amborg memorial. (he gave his life to save Willliam Courly, 3-6-1918) Daar troffen we een aardige Englse dame, die zei dat het beslist de moeite waard was om naar boven te klimmen.
Je kunt de bergtop dan toch goed zien.
Volgens het bord zo'n 40 min., dus dat gaf de burger moed.
Het was een hele uitdaging, maar achterf toch te zwaar. We zijn over het bospad gewandeld tot we aan de draai van Veronica walk waren. Eigenlijk al heel erg moe. Hans ging ff zitten en ik zou ff verder gaan om te kijken of de top in zicht was.
Wat denk je....... na 220 traptreden en de nodige platformpjes, en nog in het zicht zo'n 25 treden, gaf ik het toch ook op en ging terug naar Hans. Af en toe een val langs het pad voor ratten, fretten en ander ongedierte dat je daar niet moet tegenkomen. Rustig aan naar beneden gewandeld. Tot aan het Memorial statue waren het nog 700 treden en paden. We besloten via Nature Walk Loop terug naar Egmont infocentre te gaan. Wederom een mooi pad en inderdaad op natuurlijke wijze aangelegd en........130 treden.
In het boscafé een lekkere NZ omelet op. Da's toch wel iets anders als bij ons, maar zeker zo lekker. Rustig aan terug gereden naar NP en wat boodschappen gedaan. Morgen koken wij voor de family. Leo had vanuit zijn tuin de hele dag de mooie bergtop van Taranaki kunnen zien!!!! Leo maakte voor vandaag 2 kippen klaar op de BBQ en diverse aardappelen uit de oven met groene asperges. Een typisch NZ diner.
Het smaakte voortreffelijk.
Op tijd naar bed, want de beentjes melden zich na de inspanning.
Morgen zien we wel weer.
Misschien gaan we met Pauline naar haar koeien.
In Egmont village aangekomen lag de top gehuld in een dikke grijze smogwolk. Bij het infocentrum informatie opgedaan en toen op stap.
Wij kozen de Veronica walk loop, die liep rond en kwam je altijd op hetzelfde punt terug. Na 10 min, bereikte we het Arthur Hamilton Amborg memorial. (he gave his life to save Willliam Courly, 3-6-1918) Daar troffen we een aardige Englse dame, die zei dat het beslist de moeite waard was om naar boven te klimmen.
Je kunt de bergtop dan toch goed zien.
Volgens het bord zo'n 40 min., dus dat gaf de burger moed.
Het was een hele uitdaging, maar achterf toch te zwaar. We zijn over het bospad gewandeld tot we aan de draai van Veronica walk waren. Eigenlijk al heel erg moe. Hans ging ff zitten en ik zou ff verder gaan om te kijken of de top in zicht was.
Wat denk je....... na 220 traptreden en de nodige platformpjes, en nog in het zicht zo'n 25 treden, gaf ik het toch ook op en ging terug naar Hans. Af en toe een val langs het pad voor ratten, fretten en ander ongedierte dat je daar niet moet tegenkomen. Rustig aan naar beneden gewandeld. Tot aan het Memorial statue waren het nog 700 treden en paden. We besloten via Nature Walk Loop terug naar Egmont infocentre te gaan. Wederom een mooi pad en inderdaad op natuurlijke wijze aangelegd en........130 treden.
In het boscafé een lekkere NZ omelet op. Da's toch wel iets anders als bij ons, maar zeker zo lekker. Rustig aan terug gereden naar NP en wat boodschappen gedaan. Morgen koken wij voor de family. Leo had vanuit zijn tuin de hele dag de mooie bergtop van Taranaki kunnen zien!!!! Leo maakte voor vandaag 2 kippen klaar op de BBQ en diverse aardappelen uit de oven met groene asperges. Een typisch NZ diner.
Het smaakte voortreffelijk.
Op tijd naar bed, want de beentjes melden zich na de inspanning.
Morgen zien we wel weer.
Misschien gaan we met Pauline naar haar koeien.
-
03 December 2012 - 12:49
Piet Van Alst:
Hallo Callies.
Leuk te lezen dat het reizen goed bevalt! Zo te lezen valt er nog genoeg te zien. Bij ons is de eerste sneeuw al gevallen. Wellicht mis je dit wel Ha, Ha. Nog veel reisplezier, Groet Will en Piet -
03 December 2012 - 13:04
Marc:
Gaaf! Fijn om te horen dat de eerste week zo goed bevalt. -
03 December 2012 - 13:04
Marc:
Gaaf! Fijn om te horen dat de eerste week zo goed bevalt. -
03 December 2012 - 13:05
Annie Otten :
Wat hebben jullie een goede conditie zeg,zoveel traptreden steeds.
En Jeanneke wat ben jij een doorzetter zeg,als Hans afhaakt.
Lieve groet uit een wit Drunen.Annie -
03 December 2012 - 16:46
Marco En Christel:
Hoi Hans en Jeanneke,
Leuk om te lezen hoe jullie het daar maken. We hadden het er donderdag met Maik op de judo nog over dat we nog niets gehoord hadden van jullie en vroegen ons af hoe jullie het maakten.
Daarna verschijnen er elke dag verhalen van jullie avontuur op jullie site.
Fijn om te lezen dat het goed gaat en jullie veel zien daar.
Veel plezier daar!
Groetjes Marco en Christel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
