KATIKATI wo. 9 jan. 2013

Nadat we vanmorgen uitgecheckt hebben, wandelen we nog even naar het museum. Maar..... wat ik dacht dat het museum was, is wel een erg mooi, oud gebouw, waar nu de Isite, cafeetjes en winkeltjes in gehuisvest zijn. Doorgelopen dus en aangekomen bij de Goevernements Gardens zien we niet alleen dat het schitterend aangelegd park is, met heel veel bloemen, struiken en bomen, maar dat hier ook het museum, de Art gallery, een Polynesian Spa, diverse standbeelden en moderne kunst in te vinden zijn. In het museum zijn ook nog een paar tentoonstellingen. Er zijn enkele vrij grote sportvelden gelegen waarop een petanque wordt gespeeld. Op de terugweg komen we automatisch langs de Mac en we lachen hartelijk om de eerste reacties van onze skydiving.!!!!!! Hadden vele niet gedacht, van Hans misschien wel, maar van mij niet, ha, ha!!!! De auto opgehaald en nog even aan Neil gevraagd welke weg we het best kunnen nemen. We genieten al weer van heerlijke zomerse temperaturen. In Te Puke hebben we onze lunchpauze, een oud uitziend, grauw, niet erg leuk uitziend plaatsje. Op de verkeersborden zie we wel Waihi aangegeven, maar niet Katikati, dus maar even vragen. Gewoon rechtdoor blijven rijden na 20 min. ben je er wel. Maar, ja die NZ minuten kennen we wel. Na een tijdje zien we een bord Katikati 21 km. Heb intussen in mijn bbh boekje opgezocht wat ons adres is en zie steeds dat er straatnamen aangegeven voor rechts of linksaf. Zoef...... Work Road! Zou dat "onze" Work Road zijn? Omgedraaid en ja wel hoor tussen het groen verscholen ligt daar Kingfisher Backpackers Lodge verscholen. Niemand thuis, goed gekeken overal rondom het huis, achterin ligt een "lodge", waarvan de keukendeur openstaat, maar ook hier niemand te zien. Wel liggen er wat foldertjes van Katikati. Op de deur staat een tel.nr. vermeld om evt. te kunnen bellen, maar we hebben geen beltegoed meer. Na even op de veranda gezeten te hebben, besluiten we naar de fam. Geraets te rijden, op de folder zag ik dat zij een paar straten verder wonen. Ook nog ruim voor Katikati! Middels een vrij lange gigantisch mooie oprijlaan komen we bij een erg groot hotel uit. Dit is Fantail Lodge. In Nederland staat op zo'n perceel een kasteel! Er staan ook nog enkele villa's bij. Harry Geraets ontvangt ons hartelijk en neemt alle tijd, hij was vanwege de warmte gestopt met grasmaaien. Onder het genot van een heerlijke kop koffie vertellen we over en weer. In de zomerperiode moet Harry elke 4 dagen het gras maaien, snoeien doet hij wat minder, dat is bijna niet bij te houden. Hij laat ons zien hoe hard een bepaalde struik is gegroeid nadat die in november was gesnoeid. Harry zegt dat op deze vulkanische grond met wat vochtig en warm weer het allemaal niet bij te houden is. Zijn tuin is voornamelijk aangelegd door zaden en stekken. Nou dat is echt ongelooflijk als je ziet hoe mooi en groot dat allemaal geworden is in die tijd dat hij hier woont. Rond half 6 nemen we afscheid van Harry, hij geeft nog wat tips om te gaan bezichtigen, leidt ons nog even rond in de Lodge en de villa's en zwaait ons daarna uit. Nu naar ons eigen Lodge, Gillian begroet ons en zegt waar we de auto kunnen parkeren. Ze wijst ons de weg naar ons onderkomen.
Lekker rustig nagenietend op onze eigen veranda valt de avond in.