KAIKOURA 28 dec. 2012
Door: Jeanneke
Blijf op de hoogte en volg Hans en Jeanneke Callaars
28 December 2012 | Nieuw Zeeland, Kaikoura
Vandaag hebben we eerst uitgeslapen en een lekker ontbijtje gedaan. Naar het uiterste puntje van het toch nog groot Kaikoura gereden om de seals colonie te bekijken. En we hebben geluk, op de rotsen voor de zee ligt een grote lichtbruine zeeleeuw tussen 2 rotsen geklemd. Hij glijdt weg en werkt zich, onder groot toezicht, weer bovenop een rots. Gaat lekker liggen luieren. Amusant.
Heerlijk die zee te ruiken en de wind om je oren, zalig!
We wandelen over de rotsenmassa terug en lopen wat meer richting auto, als Hans daar ook weer een zeehond ziet liggen al doorwandelend zien we ernog een paar. Ze vallen bijna niet op met hun camoeflerende huid. Op eeen rots zitten 2 donkere vogels met prachtige lange oranje snavels, maar net te ver weg om een foto te maken. De mensen en kinderen, die er kort langslopen schrikken meteen, want 1 van de vogels lijkt hen aan te vallen.
Straks nog ff proberen op te zoeken hoe ze heten. Five House is het oudste huis wat er nog staat in Kaikoura, gebouwd op walvisbotten. Voor ons ziet het er vrij nieuw uit en er is een museum in gevestigd. Het is te klein, te druk en te duur om aan te gaan. Nog lekker wat rondgekuierd en om 15.00uur naar het station voor de Whale watching waar we ons moeten melden. Bij de apotheek toch maar wat pilletjes gehaald tegen zeeziekte.......... we genieten onder het genot van een heerlijk warm zonnetje en een zeebriesje.
Met de bus naar de boot gebracht. Er wordt nog eens gewaarschuwd dat de zee wat ruw is, we gaan 5 mijl de zee op. Degene, die denken zeeziek te worden mogen, na de kinderen, het eerst de boot op en achterin plaats nemen. De groep is niet erg groot en dus plaats genoeg. Na ruim een uur "varen" en de nodige informatie, mogen we naar buiten, kijken of we "iets" zien bewegen en om frisse lucht op te snuiven. De zee is echt wel ruw. Het lijkt wel een kermisattractie, die boot, zo hard varen we en knallen we na bepaalde hoogtes omlaag.
Na een tijdje mindert de boot en volgens de "goed gebekte gids" moeten we goed naar links kijken. Ja, hoor, daar ligt een grote Sperm Whale in het water, af en toe wat bovenkomend en water spuitend. Machtig mooi om te zien en zo dichtbij. De gids waarschuwt dat we de fototoestellen in de aanslag moeten houden, want de walvis gaat onder. In een woord PRACHTIG!!!!
We varen verder en krijgen er nog een te zien en wederom adembenemend.
Er zijn intussen nogal wat jongelui die gretig gebruik maken van hun spuugzakje. Ik vind het magnifiek, prachtig! Hans heeft het ook ff zwaar en zei dat hem dit op de boot meer moeite kost dan de big bungee jump. Weer helemaal heelhuids aan wal aangekomen wandelen we niet meteen naar ons hostel, maar naar de winkelstraat om de benen goed te strekken. Hans:" ik zal nooit een zeeman worden en ben blij dat we de pilletjes hebben ingenomen".
Intussen is het 19.30 geworden tijd om iets aan de innerlijke mens te denken en doen.
Een enerverend dagje.
Morgen naar Picton.
Heerlijk die zee te ruiken en de wind om je oren, zalig!
We wandelen over de rotsenmassa terug en lopen wat meer richting auto, als Hans daar ook weer een zeehond ziet liggen al doorwandelend zien we ernog een paar. Ze vallen bijna niet op met hun camoeflerende huid. Op eeen rots zitten 2 donkere vogels met prachtige lange oranje snavels, maar net te ver weg om een foto te maken. De mensen en kinderen, die er kort langslopen schrikken meteen, want 1 van de vogels lijkt hen aan te vallen.
Straks nog ff proberen op te zoeken hoe ze heten. Five House is het oudste huis wat er nog staat in Kaikoura, gebouwd op walvisbotten. Voor ons ziet het er vrij nieuw uit en er is een museum in gevestigd. Het is te klein, te druk en te duur om aan te gaan. Nog lekker wat rondgekuierd en om 15.00uur naar het station voor de Whale watching waar we ons moeten melden. Bij de apotheek toch maar wat pilletjes gehaald tegen zeeziekte.......... we genieten onder het genot van een heerlijk warm zonnetje en een zeebriesje.
Met de bus naar de boot gebracht. Er wordt nog eens gewaarschuwd dat de zee wat ruw is, we gaan 5 mijl de zee op. Degene, die denken zeeziek te worden mogen, na de kinderen, het eerst de boot op en achterin plaats nemen. De groep is niet erg groot en dus plaats genoeg. Na ruim een uur "varen" en de nodige informatie, mogen we naar buiten, kijken of we "iets" zien bewegen en om frisse lucht op te snuiven. De zee is echt wel ruw. Het lijkt wel een kermisattractie, die boot, zo hard varen we en knallen we na bepaalde hoogtes omlaag.
Na een tijdje mindert de boot en volgens de "goed gebekte gids" moeten we goed naar links kijken. Ja, hoor, daar ligt een grote Sperm Whale in het water, af en toe wat bovenkomend en water spuitend. Machtig mooi om te zien en zo dichtbij. De gids waarschuwt dat we de fototoestellen in de aanslag moeten houden, want de walvis gaat onder. In een woord PRACHTIG!!!!
We varen verder en krijgen er nog een te zien en wederom adembenemend.
Er zijn intussen nogal wat jongelui die gretig gebruik maken van hun spuugzakje. Ik vind het magnifiek, prachtig! Hans heeft het ook ff zwaar en zei dat hem dit op de boot meer moeite kost dan de big bungee jump. Weer helemaal heelhuids aan wal aangekomen wandelen we niet meteen naar ons hostel, maar naar de winkelstraat om de benen goed te strekken. Hans:" ik zal nooit een zeeman worden en ben blij dat we de pilletjes hebben ingenomen".
Intussen is het 19.30 geworden tijd om iets aan de innerlijke mens te denken en doen.
Een enerverend dagje.
Morgen naar Picton.
-
28 December 2012 - 13:33
Rinie En Annie:
Hallo wereldreizigers,
Het blijft leuk om jullie vakantie verhalen te lezen.Ook wij weten uit ervaring hoe bizonder het is om de zee gaan,op zoek naar de walvissen.
Wij hebben ze gespot in de baai van Banderas in Mexico.Daar komen ze in januari om te paren en hun jonge te baren.
Jullie zijn ook al weer over de helft van jullie reis,geniet er samen nog maar van.Een mooie jaarwisseling zal,.,, ook wel even vreemd zijn zo zonder familie en vrienden.
groetjes uit Veghel,Rinie en Annie. -
28 December 2012 - 15:16
Annie Otten:
Hallo wereldreizegers
Erg leuk om jullie te volgen hoor.
Jeanneke er is een professionele verslaggever aan je verloren gegaan.
Knap hoor,een dikke 10 .
Hoe is het met Björn ,operatie goed verlopen?
Zal haast wel zo,n gezonde boy geneest snel.
Lieve groet uit Drunen Annie. -
28 December 2012 - 16:34
Sjan Van De Ven :
jullie hebben een mooie vakantie dat kunnen wij wel lezen in ons natte land het regend hier al vele dagen. wij wensen jullie een fijne jaarwiseling en een gezond 2013 gr van hans en sjan. -
28 December 2012 - 16:37
Agnes:
Dat moet echt prachtig zijn walvissen en zeehonden op de ruwe zee, is toch uniek voor ons nederlanders of nie dan.
groetjes Agnes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
